Traveling to Miami

Yes, de laatste weken, dagen en uren zijn voorbij gevlogen! De dag voor vertrek wordt een lange, want we halen een nachtje door.

De zaterdag begint vroeg met de laatste dingen die geregeld, gekocht, schoongemaakt en opgeruimd (moeten) worden. Een vriendin komt op ons huisje en ons Monster (Franse hangoor) passen, dus we willen het wel netjes en met een lege wasmand achterlaten.

's Middags eten we nog even wat met z'n allen om in de stemming te komen en dan begint de lange nacht!

We vliegen zondag om 8uur en moeten dus om 5 uur op Schiphol zijn. Maar aangezien er de laatste tijd veel berichten zijn geweest over lange wachttijden ivm vele vakantiegangers, nemen we het zekere voor het onzekere en vertrekken we rond 1 uur op ons gemak. Na de auto op P3 geparkeerd te hebben, staan we rond half 3 op het vliegveld. We drinken een Starbucksje en lopen dan terug naar de incheckbalies waar we een beetje dutten tot om half 6 de balies open gaan.

We gaan gelijk in de rij staan en dat is maar goed ook! Al snel staat er achter ons een gigantische rij die door vertrekhal 3 slingert. We checken onze tassen in (2 voor 4 personen, er liggen extra tassen op de bodems) en vragen aan de dame achter de balie of ze iets weer over de vertraging waar wij 's nachts bericht van kregen. We hebben maar 1,5 uur overstaptijd op London Heathrow en met de vertraging van 50 minuten zou het betekenen dat we de vlucht naar Miami missen.. Ze kan niets zien van een vertraging, dus we zullen wel zien!

We gaan op ons gemak door de douane en lopen richting gate D28 voor onze vlucht naar London. Als we bij de gate aankomen, zien er al gauw dat de vlucht toch echt vertraagd is, met 50 minuten. Shit, dat wordt wel heel krap op Heathrow.. Later dan gepland installeren we ons in het vliegtuig. Het blijkt dat onze crew nog niet genoeg uren rust tussen de vluchten had gehad door het slechte weer in Europa. En daardoor vertrekken we dus een stuk later dan gepland. Het wordt al snel duidelijk dat wij onze vlucht naar Miami gaan missen. Hopelijk kunnen we vandaag nog met een andere vlucht mee! 

Zodra we in London landen haasten we ons het vliegtuig uit, zo in de armen van een grondsteward die een vervangende vluchtnummer voor  ons heeft geregeld. We moeten alleen wel zelf omboeken en inchecken bij British Airways en Virgin Atlantic. Gelukkig hebben we ons door de veiligheidscontroles gehaast en staan we voor aan in de rij bij BA en VA. Zo gezegd, zo gedaan en na het inchecken eten we snel een hapje voor we naar de gate gaan. Bij de gate aangekomen kunnen we gelijk doorlopen, daar krijgen we wel te horen dat we allemaal verspreid over het vliegtuig zitten.. Heel jammer, want we hadden op onze oorspronkelijke vlucht ideale stoelen! Maar goed, dan maar lekker veel films kijken en slapen. 

We vertrekken ook bij deze vlucht met vertraging en vermaken onszelf daarna met lezen, films kijken (ik heb Beauty & the Beast en Fantastic Beasts gekeken) en (poging tot) slapen. We zitten allemaal in de middelste stoel, alleen Sofie zit aan het raam. Ik klets onderweg wat met m'n linkse buurvrouw, zij gaat elk jaar voor een maand of 3 naar Florida met haar dochters gezin. Goed bekeken zeg ik zo!

Na 9 vriendloze uren stappen we het vliegtuig uit en blijk ik nog een vriend te hebben haha! We lopen richting de selfservicekiosk voor onze toegang tot the USA. Sofie & ik worden geaccepteerd en kunnen onze 'bon' meenemen naar de man achter de desk. René & Ronald krijgen allebei een groot kruis en moeten in de andere rij aansluiten. En die is lang.. Sofie & ik zijn binnen no time de douane door en wachten in de gang erachter op de twee heren. En dat duurt maar, duurt maar en duurt maar.. Maar ook zij zijn welkom in de States. We lopen naar de bagagebanden en gaan dan door naar Alamo om onze auto op te halen.

We krijgen een sleutel, nemen de trap naar beneden en lopen naar de rij waar we uit een wagen mogen kiezen. Wauw!! Die dikke Ford F250! Maar ja, als het regent wordt je bagage nat, die laadruimte kunnen we niet afsluiten.. Dus we kiezen voor een (grote!) Ford Expedition uit 2017 met zo'n 30.000 mijlen op de klok. Leren bekleding, de twee voorste stoelen hebben zelfs airco IN de zitting! We klappen de achterste bank en zetten onze tassen achterin. 

We bellen ons Airbnb contactpersoon om te zeggen dat we er aan komen en stellen de navigatie in op het adres van het appartement. Na een wat moeilijke start, rijden we naar ons appartement op de kruising van Alton Road en 8th Street in Miami Beach.  We krijgen de sleutel overhandigd en een kleine uitleg en dan ploffen we neer op de bank. Het is toch alweer 20u, en zijn dus (omgerekend) al bijna 48 uur op! 

We verzetten ons, douchen even snel en lopen naar Ocean Drive om te kijken of er daar een hapje kunnen eten. Maar we zijn allemaal zo moe en klaar dat we de verkeerde keuze maken en $100 later weer op pad gaan zonder echt lekker gegeten te hebben.. Nou ja, shit happens en nu weten we dat we dit in ieder geval niet meer moeten doen! We slepen onszelf terug naar het appartement en slapen zodra onze hoofden de kussens op het bed en de slaapbank raken.

See you later alligator!